حسرت روزگار گذشته، حاصل ذهنیتی است که چون از ساختن آینده ناتوان و ناامید است، همیشه درگذشته به سرمی‌برد تا مبادا به آینده مبهم و نامعلوم پرتاب شود. ذهنیت منفعل ٬ ناتوان ازخلاقیت است. این ذهن کارش تقلید و الگوبرداری و تقلید و نوشتن از روی دست دیگران است . این ذهن، حسرت روزگارانی را می‌کشد که پدرانش از سازندگان تمدن بشری بوده اند. او احتیاج روانی دارد تا با انتساب خود به پدرانی که وجود ندارند و به روزگاری که سالیان بسیار درازی از آن گذشته است ٬ برای خود اعتبار و تشخصی را قائل شود که ندارد. جهان روایت ها که نظام آموزشی و تعلیمات مذهبی ما برای او ساخته اند٬ ماشین زمانی را برای او تهیه دیده٬ که فقط رو به عقب حرکت می‌کند. برای تماشای این برنامه که هر بار استبداد نهادینه را از منظری خاص مورد بررسی قرار می‌دهد، همراه باشید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *